همسر خود را بشناسیم

اختلاف رفتاری دو جنس

زنان
و مردان در رفتار تفاوت های زیادی دارند . مثلاً وقتی یک زن می خواهد سر
صحبت را با همسرش باز کند از موضوعهای کاملاً متفاوتی آغاز می کند،در حالی
که مردان زمانی که صحبت می کنند می خواهند افکار و اطلاعاتی را بیان کنند .

برای
مردان ارتباط برقرار کردن یعنی تبادل اطلاعات، در حالی که برای زناناین
امر به معنی سهیم شدن ، سهیم کردن و صمیمیت و لذت بردن است . هدف زنان از
مکالمه این است که احساسِ حمایت کنند و تا جایی پیش بروند که خودشان را
بفهمانند و دیگران را بفهمند . مردان به دنبال صحبت های سریع و ترجیحاً
جالب و بامزه و از همه مهمتر علمی و مفید هستند .آنها به ندرت" حرف زدن
برای حرف زدن" را دوست دارند .در حالی که زنان دوست دارند از احساسات و
علائقشان سخن بگویند.

زنان بدانند

که مردان چگونه ارتباط برقرار می کنند و مخصوصاً بدانند که آنها چگونه ارتباط کلامی ایجاد می کنند .

به
مردان کمک کنند تا آنچه را که در درونشان می گذرد،بهتر و بیشتر با آنان در
میان بگذارند . زن عادی ، در مقایسه با مرد عادی در ایجاد ارتباط کلامی
استاد است،مخصوصاً زمانی که ابراز احساسات در میان باشد .

مردان بدانند

به
شیوه ارتباط برقرار کردن خود و همسرشان توجه کنند . آنان باید بدانند که
بین شیوه ارتباط برقرار کردن آنها و همسرشان تفاوت بسیار زیادی وجود دارد .

با
این شناخت آنان می توانند از خود رفع اتهام کنند و نگرش های دفاعی خود را
درباره زنان کنار بگذارند و آنها را متهم نکنند که به طور دائم انتقاد می
کنند و نق می زنند . مردان احتمالاً می توانند متوجه شوند که زنان از بیان
کردن حالت های روحی خود لذت می برند . زنان این کار را به منظور انتقاد از
مردان انجام نمی دهند بلکه بیشتر برای بهبود رابطه و نزدیکتر کردن خود به
همسرشان و احساسِ داشتن یار و همراه انجام می دهند . برای زنان بیان کردن
حالت های روحی ، حتی احساسات منفی ، نوعی اثباتعلاقه است.

تفاوت های روانی زنان و مردان

از
دهه 1950 به این طرف ، روانشناسی جدید خواسته است از تفاوت های زن و مرد
بکاهد؛زیرا این تفاوت ها در گذشته ، اغلب برای مطیع کردن و به خدمت گرفتن
زنان به کار رفته است . طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در مورد 61
جامعه،تقریباً 50 درصد زوجها طلاق می گیرند یا می خواهند طلاق بگیرند و
این اتفاق معمولاً در سال چهارم یا پنجم زندگی مشترک آنها رخ می دهد .
درصد ازدیاد طلاق بین سال های 1960 و 1990 به 300 درصد می رسد .

59 درصد
خصوصیات و رفتار زیست شناختی مردان و زنان یکی است. هر دو یک مغز ، یک بدن
، دو دست ، دو پا و ... دارند ، نفس می کشند ، غذا می خورند ، می خوابند و
...  .

اعتقاد به این که تفاوت های ژنتیکی ، غددی ، هورمونی ،
اندامی و ... نمی توانند روی روان و رفتار زنان و مردان اثر بگذارند ،
کاملاً غلط و ضد علمی است.اگر روان شناسی تفاوت های دو جنس در قرن 19 این
اشتباه را مرتکب شد که مرد را به عنوان جنس برتر شناخت تا بتواند زن را
پایین بیاورد و او را فقط به نقش های معمولی بارداری ، تربیت فرزندان و
تغذیه محدود کند ، این باور نیز می تواند کاملاً اشتباه و خطرناک باشد که
زن و مرد مشابه هستند . زن و مرد در حقیقت انسانند ،اما متفاوت . در کتاب
،" کشف کردن تفاوت هایمان" ، اثر ژورتانبنوم ، گفته شده استکه برای درک
واقعیت چهار روش وجود دارد : فیزیکی ، احساسی ، عقلانی و روحانی. زنان به
راحتی می توانند از یک روش به روش دیگر بروند اما مردان با روش فیزیکی و
عقلانی راحت ترند . به عنوان مثال مردی که غمگین یا شاد است این حالت ها
را با رفتار ( فیزیکی ) خود نشان می دهد.به عبارت دیگر مرد به عمل،ارجحیت
می دهد . زن غم را احساس می کند و حتی می تواند بی دلیل احساساتی شود،ولی
درک این موضوع برای مر بسیار سخت است . زن به رابطه خود و محیط،بیشترین
ارجحیت را می دهد .

برای مرد، هیجان بیانگر یک مشکل یا تعارض است؛پس
به دنبال این هیجان می رود تا آن را از بین ببرد و آرامش روحیاش را دوباره
به دست بیاورد . برای زن هیجان به صورت بهانه برای ایجاد ارتباط در می آید
. زن می خواهد هیجان خود را بیان کند،آن را با دیگران تقسیم کند و در
مقابل ، هیجانهای دیگران را به دست آورد . وقتی زن هیجان خود را برای
شوهرش تعریف می کند شوهر به طور خودکار فکر می کند که خودش قسمتی از مشکل
است،او دلیل یا یکی از دلایلی است که این هیجان را به وجود آورده است .

بنابراین
اغلب به حالت دفاعی ،واکنش نشان می دهد . شوهر برای آن که به زنش کمک کند
تا هیجان او از بین برود،به جستجو و پیدا کردن راه حلی برای مشکل می گردد
. این کار موجب می شود که زن فکر کند مرد می خواهد عیب او را جبران کند یا
می خواهد همیشه حرف آخر را بزند؛زیرا مرد هیجان خود را به شیوه عقلانی و
اندیشمندانه بیان می کند ،برای همیناحساس می کند که مورد حمله قرار
گرفته،و زن احساس می کند که درک نشده است .

یک متخصص در زبان شناسی
اجتماعی برای درک این که چرا مردان و زنان در ارتباط برقرار کردن اینقدر
مشکل دارند،به تحلیل روش های مکالمه و گفتگو بین زنان و مردان پرداخته
است. او نشان داده که مردان به اندازه زنان حرف می زنند اما آنها در همان
شرایط از همان موضوعها و برای همان هدف ها حرف نمی زنند . زنان برای ایجاد
ارتباط و بیان حالت های روحی خود از زبان ارتباطیو صمیمانه ، استفاده می
کنند . مردان از زبان برای انتقال اطلاعات و دریافت آن بهره می گیرند .
برای مرد ، زبانِ عملکرد ابزاری دارد و برای حفظ استقلال به کار می رود .
مردان از واقعیت های عینی و خارجی حرف می زنند ، در حالی کهزناز زندگی
خصوصی خود برای استراحت و تجدید قوا در سکوت بهره می گیرند .

مرد در
جمع بیشتر حرف می زند ، مرد سخنرانی می کند و زن تظاهر می کند که گوش می
دهد؛ زیرا برای زن زندگی خصوصی اهمیت دارد و نه موقعیت اجتماعی . به علاوه
مردان تنها زمانی در جمع صحبت می کنند که هر بار فقط یک نفر حرف بزند در
حالی که زنان وقتی بیشتر از یک صدا شنیده می شود ، راحت تر حرف می زنند .
هنگام حرف زدن،زنان معمولاً به دنبال تأیید شدن هستند ، در حالی که مردان
قدرت طلبی می کنند. زنان برای ارتباط برقرار کردن ، ناراحتی ها یا نگرانی
های کوچک خود را تعریف می کنند ، مرد بیان ناراحتی ها یا نگرانی ها را به
حساب سرزنش یا انتقاد از خود می گذارد .

با درنظر گرفتن این موضوع که بین زنها و مردان تفاوت های زیادی وجود دارد(که این تفاوت ها مکمل یکدیگرند).

مردان
می خواهند که زنان، کمتر حرف بزنند ، فعالیت های بدنی بیشتری داشته
باشند،کمتر رمانتیک باشند، کمتر فکر خود را به دیگران مشغول کنند، به
کارشان بیشتر مشغول باشند، بیشتر منطقی باشند، بیشتر در خانه بمانند، کمتر
حساس باشند، خوش قول تر باشندو زودتر حاضر شوند .

زنان می خواهند که
مردان، بیشتر حرف بزنند، بیشتر عاطفی باشند، فعالیت های بدنی کمتری داشته
باشند، بیشتر رمانتیک باشند،وقت خود را کمتر به کار و بیشتر برای خانواده
صرف کنند، کمتر حسابگر باشند، بیشتر به بیرون از خانه بروند و همدردی
بیشتری نشان دهند، کمتر عجله داشته باشندو به سلامت خود بیشتر برسند .

با
مقایسه یک به یک خواسته های زنان و مردان به نظر می رسدشاهد یک صف آرایی
برای نبرد هستیم . نبردی که در آن هر کسی ادعا می کند طرف مقابلاو را دوست
ندارد؛هر کس ، ادراک خود را به عنوان هنجار معرفی می کند که باید دنبال
شود.هر دو طرف خیال می کنند که مسئله ، مسئله عشق یا اراده است اما نمی
دانند که تفاوت های ذاتی باعث به وجود آمدن این تفاوت ها می شود و دشواری
ها را به وجود میآورد .

باید تفاوت های زنان و مردان را شناخت و به
آنها اهمیت داد نه این که برای" هنجارسازی" جنس مخالف به کار گرفت . با
این کار یکی دیگری را متهم نخواهد کرد که صداقت ندارد یا نمی تواند ارتباط
برقرار کند .