ده دستور براى خوشبختى در ازدواج (2)
در مقاله ی پیش به
6 مورد که شامل " نظم و ترتیب " ، " اعتماد و خوش گمانى" ، " پاکیزگى و
زیبائى" ، " گذشت و تفاهم" ، " با یکدیگر زیبا صحبت کنید " و " دیگران
چگونه اند" می شود را مورد بررسی قرار دادیم . حال 4 دستور و سفارش مهم
دیگر را برای شما کاربران عزیز تبیان ارائه می دهیم :
1- احساسات ، راه ایجاد محبت است ، استفاده کنید .
سخن
زیبا و شیرین ، احترام و تعارف ، زیبائى و تمیزى در بدن و لباس و زندگى و
مسائلى از این قبیل ، مى تواند ، نشاط آفرین و جذاب باشند. نگوئید محبت
باید در دل باشد؟ آرى محبت در دل است ، اما ایجاد آن بستگى به کارهائى
دارد که شما انجام مى دهید، و تظاهر به دوستى ، نشان دادن و برخورد زیبا و
خلاصه آنچه دیگرى از آن لذت مى برد ، یک راه ایجاد محبت و تداوم آن است .
2- احساس همدردى و غمخوارگى.
زن
شوهرى که به حقیقت ازدواج و برنامه سعادت و موفقیت آن آگاهى دارند و مى
دانند که باید این بنا را با محبت استوار گردانند توجه دارند که یکى از
عوامل محبت که موجب گرمى و صفاى زندگى است احساس همدردى و غمخوارگى با
یکدیگر است .
در خوشی ها و تلخی هاى زندگى ، یکدیگر را سهیم بدانید
، آن وقت احساس مى کنید که چه زندگى شیرین و هماهنگى خواهید داشت ،
اینکه شوهر هر غذائى دوست داشت بخورد و هر وقت که خواست مسافرت کند و هر
شرائطى که خود مى خواهد تحمیل کند بدون در نظر گرفتن خواسته همسر خود ،
کارى عاقلانه نیست .
اینکه بعضى از زنها در برخورد با مسائل زندگى
مى گویند وظیفه شوهر است که فلان چیز را بخرد ، باید فلان چیز را تهیه
کند، یا باید چنین و چنان کند، و یا شوهر بگوید وظیفه زن است که بشوید،
بروبد و پخت و پز کند و اینگونه مسائل ، جز ایجاد سردى چیز دیگرى نیست .
3- هرگز ناامید نباشید ، عاقل باشید.
انسان
موجودى است ، انعطاف پذیر، که مى تواند در اثر تکرار و عادت ، روحیات و
عواطف خود را تغییر دهد، و به همین جهت است که انقلابهاى درونى و یا
جهشهاى روحى را در برخى مشاهده مى کنیم ، توضیح کامل این حالت محتاج به
بحث بسیار است توجه شما را به یک مثال جلب مى کنم .
آیا مصیبت زده
اى را دیده اید که عزیزى را از دست داده است ؟ حالات او را در سه روز بعد
در نظر بگیرید، آیا اضطراب و هیجان او همان اندازه است ؟ حالا یکماه بعد
او را در نظر بگیرید، و بالاخره یک سال بعد را، مى بینید که او بعد از
مدتى ، هرگز آن نگرانى و تشویش اولیه را ندارد چرا؟ آیا مصیبت بر طرف شده
یا کم شده است ؟ خیر، مصیبت همچنان پابرخاست ، آنچه تغییر کرده مصیبت زده
است نه مصیبت ، او در اثر مرور زمان به آن عادت کرده است ، در حقیقت
تنهاخود مصیبت سنگین نبود ، بلکه چون تازه بود سنگین بود و چون از تازگى
افتاد. دیگر سنگین نیست ، به همین جهت است که گفته اند، هنگام مصیبت شخص
دانا کارى مى کند که جاهل چند روز بعد خواهد کرد ، البته نویسنده خود
معترف است که استقامت در مقابل مصیبت مثل نوشتن آن ساده نیست ! ولى نتیجه
درخشانى در پى دارد. برای مقابله یا سختی ها بهتر است دنیا را آنطور که
هست بپذیرید .
کسى
که در این جهان زندگى مى کند ، اگر توقع مشکلات و حوادث را نداشته باشد ،
خود را فریب داده است ، آن دنیائى که مشکلات و سختى درآن نباشد ، بهشت است
نه جهان ما.
این حقیقت را در زندگى درک کنید و بپذیرید
تا نه تنها از بروز حوادث غافلگیر نشوید، بلکه کم و بیش منتظر آن هم بوده
و خود را هنگام حادثه نبازید ، حادثه در دنیاى ما مساله عادى و رایج است
.پس سعی کنید همیشه روحیه ی خود را حفظ کنید
صبر و استقامت در قرآن و حدیث
صبر و استقامت یکى از ابزار مهم موفقیت در زندگى هر فردى است ، مخصوصا براى افراد مؤ من و پایبند به اصول اخلاقى و دین .
ارزش
صبر در راه سعادت انسان آنقدر زیاد است که خداوند متعال در قرآن مجید ده
ها بار از آن سخن گفته است ، به این آیه مبارکه توجه فرمائید:
ما
قطعا شماها را به امورى مانند ترس و گرسنگى و کمبود و خسارت در اموال و
جان ها و میوه ها، امتحان مى کنیم ، و مژده باد استقامت کننده ها را، آنها
که وقتى مصیبتى به آنان وارد مى شود مى گویند ، ما از خدائیم و به سوى او
باز میگردیم ، بر اینان باد درود و رحمت پروردگارشان ، و ایشانند هدایت شد
گان (1)
گاهى مى فرماید: خداوند با صبر کنندگان است (2)
و مى فرماید: همدیگر را به صبر توصیه کنید،(3)
و مى فرماید: با سختى آسانى است.(4)
اینها همه نشانده این حقیقت هستند که صبر و استقامت در سعادت انسان چقدر حساس و مهم است .
امام
صادق علیه السلام فرمود: نقش صبر در ایمان ، همانند سر به بدن است ،
همچنانکه بدون سر، بدن نمى ماند ، بدون صبر هم ایمان نمى ماند.(5)
و
در حدیث دیگر حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: انسان آزاده ، در همه حال
آزاده است اگر سختى ببیند ، استقامت مى کند ، مصیبت هر چه بر او زیاد شود
او را نمى شکند ، گرچه اسیر و مقهور شود، و از گشایش به سختى بیفتد،
همچنانکه یوسف صدیق امین ، وقتى برده شد و مغلوب و اسیر گردید به آزاده گى
او لطمه نخورد، تاریکى و وحشت چاه و آنچه کشید به او صدمه نزد تا اینکه
خداوند بر او منت نهاد و همان ستمگر متجاوز به او را، عبد او قرار داد و
او را پیامبر مرسل نمود و امتى را به وسیله او مورد رحمت قرار داد.آرى
چنین است نتیجه صبر که نیکى به دنبال دارد، پس صبر کنید و صبر را به خود
تلقین کنید تا پاداش ببرید.(6)
و در روایت دیگرى حضرت صادق علیه
السلام فرمود: هر مؤ منى که به بلائى مبتلا شود و صبر کند، همانند پاداش
هزار شهید براى او خواهد بود.(7)
4- سعادت دنیا و آخرت در گرو خوش اخلاقى است .
(( احسن الناس ایمانا احسنهم خلقا و الطفهم باهله انا اطفکم باهلى .))
اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: بهترین ایمان را کسى دارد که بهترین
اخلاق را دارد و نسبت به خانواده اش مهربانتر است و من از همه ی شما به
خانواده ام مهربانترم .
امام باقر علیه السلام فرمود: هر مؤمنى که اخلاق بهترى دارد ، ایمانش از همه کامل تر است .(8)
و پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: در کفه هیچکس در روز قیامت چیزى بهتر از اخلاق خوب قرار داده نمى شود.(9)
و فرمود: آنکه اخلاق خوب دارد همانند پاداش روزه دار در حال عبادت اجر مى برد.(10)
و فرمود: بیشترین چیزى که امت مرا بهشتى مى کند ، تقواى الهى و اخلاق خوب است .(11)
اینها
نمونه اى از دهها روایت است که در اهمیت و فضیلت خوش اخلاقى آورده شده است
و هر کس که به سعادت دنیوى و اخروى خود علاقه مند باشد ، باید بر اعصاب
خویش مسلط باشد، و خوش اخلاق باشد، مشکلات و سختی ها براى هر کس کم و بیش
رخ مى دهد، اما با برخوردى زیبا و اخلاق خوب ، مى توان از آنها به خوبى
عبور کرد.
شما با بداخلاقى ، فقط به سعادت خود لطمه مى زنید، زندگى
خود و دیگران را خراب مى کنید ، اگر سلامتى مى خواهید ، اگر شادى مى
خواهید خوش اخلاق باشید ، که بداخلاق نه دین دارد و نه دنیا.
(( لا عیش اهنا من حسن الخلق . ))
امام صادق علیه السلام در ضمن سفارش و نصیحت هاى خویش به یکى از اصحاب خود فرمود: هیچ زندگى گواراتر از خوش اخلاقى نیست .(12)
پی نوشت ها :
1- -سوره بقره ، آیه 155.
2- -سوره انفال ، آیه 46.
3-سوره والعصر.
4-سوره الم نشرح .
5-اصول کافى ، ج 4، ص 140، 142.
6-اصول کافى ، ج 4، ص 140، 142.
7-اصول کافى ج 4 ص 146.
8-بحار ج 68.
9-بحار ج 68.
10-بحار ج 68.
11-بحار، ج 68.
12-بحار، ج 66، ص 400.
منبع : برگرفته از کتاب" اخلاق در خانواده و تربیت فرزند - نویسنده : سید محمد نجفى یزدى "
با تغییر و تلخیص
تنظیم برای تبیان :داوودی
مقالات مرتبط :