نیک
بختی میّسر نخواهد شد مگر آن که دختران و پسران را با انتخاب صحیح آشنا
سازیم و به عنوان پیشگیری به آنان بیاموزیم که چگونه انتخابی صحیح ، درصد
خطر پایین تری خواهد داشت. در جامعه باید آگاهی لازم در مورد معیارهای
ازدواج در اختیار جوانان قرار گیرد تا با گامهایی استوارتر، دستیابی به
شادی و آرامش و تعادل را تجربه کنند و زمانی که تصمیم می گیرند نیمه گمشده
خود را بیابند با آگاهی و دانایی، راه صحیح را شناخته و برگزینند؛ چرا که
انتخاب درست راهی جهت پیشگیری از مشکلات پس از ازدواج خواهد بود.
افلاطون
در باب فلسفه ازدواج و چرایی یکی شدن دو جنس مخالف در جریان زندگی ،
داستانی تمثیل گونه دارد. در زمانهای بسیار قدیم، در ابتدای خلقت بشر،
انسانها دارای کالبد ترکیبی از زن و مرد بودند. (هرمافرودیت، موجود هم نر
و هم ماده که به نوعی در نظریات برخی روان شناسان نیز با تعابیر خاص
مشاهده می شود) کالبدی که دو سر داشت و درست مثل دو انسان کامل در کنار
هم قرار گرفته بود. لذا موجودی بود پرقدرت، توانمند و بی رقیب و به جهت
همین اقتدار بی رقیب مورد حسادت خدایان بزرگ یونان قرار گرفت. ( می دانید
که یونیان باستان معتقد به چند خدایی بودند. بدان معنا که برا ی هر چیز
خدایی با ظاهری که برای آن پدیده بخصوص متناسب می دانستند در نظر می
گرفتند) تا آنجا که خدایان تصمیم گرفتند با هر ترفند ممکن این قدرت را از
انسان بگیرند . پس با ترفندی همچون صاعقه ، انسان قدرتمند را از وسط به دو
نیم کردند به طوری که زن و مرد وجودی انسان از هم تفکیک شد. زن مخلوقی
مستقل شد و مرد موجودی دیگر. از همان زمان انسان قدرتمند، توانایی افسانه
ای و بی رقیب خود را از دست داد. پس از مدتی برای بازپس گیری آن قدرت از
کف داده، به این نتیجه رسید که برای بازگشت به آن دوران پر شکوه و جلال می
بایست دوباره نیمه از دست رفته خود را پیدا کند و در پناه اتحاد با آن
نیمه به عزت و اقتدار گذشته بازگردد. در جستجوی یافتن همراه زندگی، هرگاه
نیمه گمشده اصلی خود را به دست آورد به همان قدرت و شکوه بازگشت و سعادت و
کامیابی را در زندگی تجربه کرد و اگر نیمه ای را برای خود برگزید که متعلق
به کالبدی دیگر بود، روی آرامش و خوشبختی را ندید. شاید ضرب المثل معروف
فارسی که «فلانی تکه فلانی نیست» ریشه در همین گونه داستان ها داشته باشد
. خداوند نیز در قرآن می فرماید : « از نشانه های خلقت آن است که برای شما
از جنس خودتان آفریدیم تا در کنار آنان به سکون و آرامش در آیید و بین شما
رحمت و صمیمیت قرار داد که در این کار نشانه هایی است برای افرادی که اهل
فکر و اندیشه هستند». برگزیدن وصله ناجور برای شرکت در زندگی نتیجه اهداف
انحرافی است که برای ازدواج در نظر می گیریم. اهدافی مثل داشتن پول و ثروت
و یا زیبایی طرف مقابل بدون در نظر گرفتن سایر معیارهای تعیین کننده، یا
دارا بودن عنوان و مدرک تحصیلی بخصوص مثل تاجر، دکتر و ... .
.
گاهی ازدواج نادرست بر مبنای جلب رضایت خانواده و یا اطرافیان صورت می گیرد
یا عقاید نادرستی که در مورد حق برتری ازدواج پسرعموها با دخترعموها بین
برخی اقوام ایجاد شده است، (حتی با وجود مخالفت های فراوان علم ژنتیک در
خصوص ازدواج فامیلی و احتمال مشکلات وراثتی و ژنتیکی ناشی از آن) و ... .گاهی ازدواج با هدف بهره کشی صورت می گیرد.
مثل نگهداری از فرزندان ازدواج اول و یا صرفاً انجام امور منزل و وظایف
مخصوص خانه داری، یا نگهداری از سالمندان ساکن در خانواده و مراقبت و
پرستاری از آنها مثل مراقبت از مادر بیکار و از کار افتاده، بدون توجه به
اینکه برای انجام این امور می توان از افر اد دیگر نیز استفاده کرد.گاهی نیز ازدواج یا انتخاب بر مبنای دلسوزی شکل می گیرد که بدترین و خطرناک ترین شکل ازدواج است چرا که احساس ندامت و پشیمانی به احتمال فراوان گریبانگیر فرد خواهد شد.
اما معیارهای اساسی و صحیح انتخاب زوج کدامند؟
به عبارت واضح تر چه شرایط یا عواملی را مد نظر قرار دهیم تا انتخاب صحیح
را صورت داده از بروز اختلاف و درگیری های آتی پیشگیری کرده باشیم در
اینجا این معیارها را بر می شماریم»
تناسب سنی
یکی از سؤالاتاساسی و بحث انگیز در زمینه معیارهای ازدواج ، اختلاف سن صحیح و مناسب بین
زن و مرد ، به عنوان ارکان تشکیل دهنده هسته خانواده است. بسیاری از
جوانان می پرسند اختلاف سنی تا چه حد در میزان تفاهم مهم است و یا اصولاً
چند سال اختلاف سن مشکل جدی ایجاد نمی کند؟
در خصوص اختلاف سن بسیار
واضح است که مرد به عنوان تکیه گاه خانواده می بایست بزرگتر از زن باشد.
اما در باب میزان این تفاوت در یکی از کشورها فرمولی را ارائه داده اند که
طبعاً قطعی نیست. به این شکل که نصفِ سنِ مرد به علاوه هفت سال مناسب ترین
سن برای دختر در حال ازدواج با آن مرد است. مثلاً مردی 34 ساله می بایست
با دختری 24 ساله ازدواج کند. ( 24=7+17 نصف سن مرد).
البته چنین
فرمول هایی قطعیت ندارند ؛ زیرا در حیطه علوم انسانی و روابط افراد ،
معیارهای بسیار زیاد و عناصر تعیین کننده دیگری وجود دارند که چنین فرمول
هایی را تحت الشعاع قرار می دهند. برخی معتقدند مرد حدود 4 الی 5 سال
بزرگتر باشد و تحقیقات جدیدتر برای فاصله سنی دامنه تغییراتی را در نظر می
گیرند و معتقدند فاصله سنی بین 2 تا 6 سال بهتر است. اما بهترین سن ازدواج
را برای دخترها بین (23- 18) سال و برای پسرها (28-24) سال تعیین کرده
اند. بدین معنی که ازدواج در این سنین قدرت سازگاری و به طور طبیعی موفقیت
بیشتر را در زندگی زناشویی به همراه داشته است . به هر حال واضح است که
هماهنگی روانی – عاطفی و خلقی افراد بسیار مهم تر از اختلاف سن معین و
تعیین شده است..
بنیه اقتصادی
داشتنشغل و امکان تأمین معاش خانواده از معیارهای اصولی است که هر مرد در شرف
ازدواج باید حائز آن باشد. طبق قوانین و شرع و عرف ایرانی، تأمین مخارج
خانواده و نیازهای اولیه و اساسی زندگی مثل خوراک، پوشاک و مسکن همسر و
فرزندان، آن هم بر طبق شأن و منزلت زن از وظایف و مسئولیت های اجتناب
ناپذیر مرد است. بدون شغل و کار مناسب، بدون درآمد و با تکیه بر اموال و
دارائی خانواده و والدین چگونه می توان زندگی شاد و سالمی را پایه ریزی
کرد ؟
شروع زندگی با مردی که کار ندارد، تنها به امید آنکه در آینده
شغلی خواهد داشت چندان منطقی نیست. اگر این اتفاق نیفتاد، اگر حتی با وجود
تحصیلات و توانایی، کاری درآمدزا پیدا نشد چه باید کرد؟ مسئله ، نوع کار
نیست. اگر چه بهتر است شغل مناسب با شخصیت، مقام و توانائی های فرد
باشد،اما لازم نیست به بهانه ی یافتن شغل متناسب با شأن و منزلت تحصیلی و
خانوادگی، از انجام کارهای سالم و منطقی سرباز زد.
اصالت خانوادگی
بزرگترینسرمایه دختران و پسران جوان، اصالت خانوادگی و داشتن رشد فکری، عقیدتی و
اخلاقی است. خانواده اصیل و توانا، ایمان، اخلاق نیکو و راه درست زندگی را
از ابتدا در تربیت فرزند مد نظر قرار می دهد. والدین نیکو، الگوهای بسیار
مناسب در پروراندن فرزندان نیک سرشت و توانا خواهند بود. فرزندان خانواده
های اصیل می آموزند در هنگام سختی ها صبر پیشه کنند و حفظ عصمت و آبروی
خود را بر هر چیز مقدم بدارند.
اعتقادات و مذهب
دین به عنوان عاملیدرونی، در برگیرنده تمامی شئونات زندگی فردی و اجتماعی انسان است. به طوری
که به عنوان مهم ترین و برترین عامل ایدئولوژیک به انسان می آموزد چگونه
رفتار کند، در درون چگونه بیندیشد و در برون چگونه رفتار کند.دین و
مذهب نسخه برتر رفتاری و عقیدتی ماست و مستحکم ترین عامل در پرورش و شکل
دهی شخصیت و معیارهای خوب و بد ما و بیانگر شیوه زیستن یا به عبارتی چگونه
زیستن است. از آنجا که دین ریشه در فطرت انسانی دارد حتی کسانی که در
ظاهر به عناد با دین و دینداری معروفند در باطن خویش، در خلوت افکار و
اندیشه ها و در ژرف ترین و بی پیرایه ترین افکارشان، تحت تأثیر مبانی فکری
و عقیدتی ناشی از مذهب قرار دارند. پس دین و مذهب ، حتی میزان اعتقادات
دینی و پایبندی به اصول عقیدتی مذهب، نکته بسیار مهمی در تفاهم و درک
متقابل بین زوجین جوان خواهد بود. بدیهی است که معیارهای زندگی فردی که از
درجه بالایی در پایبندی به اصول دینی برخوردار است، متفاوت از کسی خواهد
بود که آن درجه از اصول را در رفتار و شیوه زندگی قائل نیست.
ادامه دارد ...
در قسمت بعد به دیگر معیارهای ازدواج اشاره می کنیم.
نوشته شده توسط محمد نوروزی در جمعه 88/5/16 و ساعت 7:15 عصر | نظرات دیگران()
