هر چی مهرت بالاتر خوشبخت تر!
زمانی
که صحبت از خواستگار و خواستگاری به میان می‌آید، اولین چیزی که به ذهن
دختر و خانواده وی خطورمی‌کند، مسائل مربوط به مهریه، جشن عروسی، مسکن،
شغل و آینده ای رویایی است. در این میان نظرها متفاوت است. هر خانواده ای
با دید مختلفی به مسائل ازدواج نگاه می‌کند. شب خواستگاری، بعد از رفتن
داماد و خانواده اش، خانواده عروس تا ساعت‌ها کنار هم به بحث و نظر خواهی
می‌پردازند.
هرکسی در این وسط نظر خودش را ارائه می‌دهد، یکی می‌گوید: "ای بابا مهریه دیگه چیه؟ کی داده کی گرفته؟"
دیگری می‌گوید: "نه بابا مهریه پشتیبان یک دختره" شخص دیگری می‌گوید:" فقط
ملک و املا‌ک به درد می‌خوره نه طلا و سکه،" دیگری معتقد است:" این حرفا
چیه که می‌زنین؟ مگه خوشبختی وابسته به این چیزها است؟ مگه ماها خودمون
اول زندگی چی داشتیم؟ مهریمون چه قد بود؟ ولی حالا خوشبختیم و زندگیمون
پایداره" و خلا‌صه خیلی حرف‌های مختلف دیگر که هرکدام رنگ و بوی متفاوتی
داشته و معانی مختلفی می‌دهند و باعث سردرگمی دختر بدبخت دم بخت می‌شود.
شاید
به نظر یک دختر، مهریه بالا یک جور احترام و علا‌قه پسر باشد که می‌تواند
باعث خوشبختی در زندگی شود. شاید یک دختری در ابتدا با گفتن مهریه بالا‌یش
به دوستان و فامیلش، احساس غرور و برتری کند. اما ممکن است همین آدم، چند
سال یا چند ماه بعد از ازدواجش، از ترس اینکه دوست یا فامیلش از مشکلات
زندگیش باخبر شوند با آن‌ها ترک رابطه کرده و با کسی رفت و آمد نکند.
ولی
واقعا خوشبختی کجاست؟ چه چیزی باعث تضمین خوشبختی در جوانان می‌شود؟ همیشه
ما از عوامل موثر در بدبختی و بروز طلاق شنیده ایم که فلا‌ن چیز باعث
مشاجره می‌شود یا اینکه فلا‌ن کار باعث اختلا‌ف و جدایی در بین افراد
می‌شود یا اینکه ثروت و مقام خوشبختی نمی‌آورد و هزار و یک پند و اندرز
دیگر از این قبیل.
ولی واقعا کدام حرف یا نظریه درست است و با چه
کار و راهکاری می‌توان به خوشبختی صددرصد رسید؟ چه کاری یا چه راهکاری
می‌تواند خوشبختی انسان را تضمین کند تا با به کار بردن آن به خوشبختی
واقعی رسید؟
واقعا یک انسان خوشبخت چه کسی است؟ چه کسی می‌داند که
خوشبخت بودن چه حس و حالی داشته و زندگی آدم خوشبخت چگونه می‌تواند باشد؟
ای کاش یک معجونی بود که هر انسانی تا می‌خورد خوشبخت می‌شد. شاید این
ساده ترین و بی دردسرترین راه باشد. از آنجایی که ما انسان‌ها همیشه به
دنبال یک راه حل راحت و سریع و بدون دردسر هستیم همیشه چنین افکاری جزو
آرزوها و آمال ماست.
امان
الله قرایی مقدم روانشناس، درباره مهریه‌های سنگین در ازدواج
جوانان می‌گوید: مهریه‌های سنگین در ابتدای ازدواج از هر جهت مضر است.
مهریه‌های سنگین نشان دهنده عدم اعتماد زن و شوهر به یکدیگر است. مهریه
بالا می‌تواند به عنوان یک حربه در دست دختران قرار گرفته و مردان از این
نظر همیشه تحت استرس و فشار باشند. متاسفانه امروزه روابط معنوی
در جامعه ما رنگ و بوی کم رنگی به خود گرفته و اخلا‌قیات و معنویات در
میان افراد جامعه در تمام جهان کم رنگ شده است.
وی
می‌افزاید: با توجه به آمارهای موجود در کشورمان، بیشتر درخواست طلاق از
سوی دختران است به طوری که می‌توان گفت 70 درصد جدایی‌ها از جانب دختران
است. تفاوت‌های فرهنگی، فکری و اجتماعی از عوامل موثر در بروز اختلا‌فات و
طلاق است. مهریه سنگین هم از لحاظ روانی مشکل ساز است هم از لحاظ فرهنگی.
زیرا مهریه بالا می‌تواند در شهر‌های کوچک و روستاها نیز به صورت یک عادت
و چشم و هم چشمی درآمده و دیگر از آن ازدواج‌های ساده و
بدون زرق و برق خبری نباشد. بنیان زندگی‌هایی که براساس مادیات شکل
می‌گیرد برپایه تزلزل و ترس بنا می‌شود. چنین زندگی ای هیچ وقت پایدار نبوده و فرزندان متولد شده در این زندگی نیز از لحاظ شخصیتی متزلزل بوده و بیشتر در خطر ابتلا به آسیب‌های اجتماعی قرار دارند.
به
عقیده این روانشناس اگر کسی خواستار زندگی پایدار است باید مهریه اش درحد
استطاعت مرد باشد. با توجه به آمارهای اعلا‌م شده که 40 درصد زندانی‌های
کشورمان را مردانی تشکیل می‌دهند که قابلیت پرداخت مهریه را ندارند. چنین
آماری نشان دهنده آن است که از هر 4 ازدواج در کشورمان یکی از آن‌ها به
جدایی منجر می‌شود.
در زمان‌های قدیم همه مردم طلاق را خیلی بد می‌دانستند و اگر مردی زنش را طلاق می‌داد یک فحش برایش محسوب می‌شد و همه آن را به خاطر بی عرضگی مرد می‌دانستند. ولی امروزه متاسفانه قبح طلاق در کشور ما درحال از بین رفتن است و دیگر کسی آن را یک شکست یا عدم توانایی تلقی نمی‌کند.
در
گذشته کمتر دختری جرات می‌کرد از زندگیش اعتراض کرده و تصمیم به گرفتن
طلاق کند اما درحال حاضر بیشتر دختران جوان کم طاقت شده و در مقابل
کوچکترین مشکل یا سختی‌های زندگی از کوره در رفته و لب به شکایت و دادسخن
برمی‌آورند و بلا‌فاصله به جای یافتن راه حل مناسب و صبوری، حرف از جدایی
و طلاق می‌زنند.البته نا گفته نماند که کاهش میزان
گذشت نه تنها در دختران بلکه در پسران و مردان جامعه نیز رو به فزونی است
و همین امر دوام زندگی ها را سست و پایداری آن را کاهش می دهد.
بازیاب
تنظیم برای تبیان: کهتری
مقالات مرتبط
نوشته شده توسط محمد نوروزی در جمعه 88/5/16 و ساعت 6:59 عصر | نظرات دیگران()
